Υδατοκαλλιέργειες, Πράξη 2η

Εισαγωγικά σας ενημερώνουμε τα της οικογένειας Γερουλάνου και τις υδατοκαλλιέργειες. Τι σχέση μπορεί να ‘χει το θέμα με τις δικές μας υδατοκαλλιέργειες; Μην βιαστείτε, στην πορεία θα δούμε τα περίεργα «τρίγωνα» που δημιουργούνται και το αμέριστο ενδιαφέρον κάποιων Σαλαμίνιων της προξενήτρες κ.α. πολλά, βλέπεις είναι μεγάλες οι επενδύσεις, είναι πολλά τα «λεφτά» φίλοι αναγνώστες και το θέμα επείγει, δεν μπορεί να περιμένει πλέον.

Η εταιρεία Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς προσείλκυσε ξαφνικά τα φώτα της δημοσιότητας καθώς ανήκει στην οικογένεια του σημερινού υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Π. Γερουλάνου και διευθύνεται από τη σύζυγό του, τη συριακής καταγωγής κυρία Λάρα  Γερουλάνου-Μπαραζί.

Η αλήθεια είναι ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η εταιρεία ήταν πνιγμένη στα δάνεια. Ο ανταγωνισμός στον κλάδο, με τις πωλήσεις κάτω του κόστους να αποτελούν κανόνα, και λάθη στο management την είχαν οδηγήσει στην «αγκαλιά» των τραπεζών. Ο πατέρας του σημερινού υπουργού κ. Μαρίνος Γερουλάνος, ιδρυτής της εταιρείας το 1981, εξαγόρασε τα μερίδια των άλλων δύο συνεργατών του, έβαλε λεφτά από την προσωπική περιουσία του, ήρθε σε συμφωνία με τις τράπεζες και κατάφερε να σώσει το δημιούργημά του, για το οποίο ήταν υπερήφανος αφού επρόκειτο για την πρώτη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα.

Ο κ. Μ. Γερουλάνος ξεκίνησε από χόμπι τις ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά εξελίχθηκε σε σκαπανέα του κλάδου στην Ελλάδα αφού στην Κεφαλλονιά, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, παρήχθη ο πρώτος ελληνικός γόνος. Η εταιρεία αποτέλεσε και ένα είδος σχολείου αφού αρκετοί managers που σήμερα κινούν τα νήματα του κλάδου είχαν δουλέψει στα Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς.

Το 1994 αναλαμβάνει την οικονομική διεύθυνση της εταιρείας ο Παύλος, που προσπαθεί να οδηγήσει το καράβι σε απάνεμο λιμάνι. Η εταιρεία αλλάζει σελίδα το 1998, όταν το τιμόνι αναλαμβάνει η γυναίκα του Λάρα. Γεννημένη στο Λονδίνο, με σπουδές στα οικονομικά και ειδικότητα στην ανασυγκρότηση επιχειρήσεων, έβαλε ένα προσωπικό στοίχημα για την ανάκαμψη της εταιρείας.

Τρεις ήταν οι κινήσεις της ώστε σήμερα η εταιρεία να έχει περάσει στην κερδοφορία, να έχει ικανοποιητική ρευστότητα και κυρίως να έχει επανέλθει την αίγλη του παρελθόντος: Πρώτον, έβγαλε μεγαλύτερο σε βάρος ψάρι από τον ανταγωνισμό, δεύτερον, το διακινούσε απευθείας σε εστιατόρια ή σε gourmet παντοπωλεία ενώ μόνο ένα ποσοστό 10% στη χονδρική (π.χ. ιχθυόσκαλες) και, τρίτον, ήταν η πρώτη ελληνική μονάδα που παρήγε βιολογικό ψάρι, γεγονός που ώθησε τη φήμη της στο εξωτερικό.

Η εταιρεία απασχολεί περί τους 80 εργαζομένους και το 2008 είχε τζίρο 16,7 εκατ. ευρώ και καθαρά κέρδη 500.000 ευρώ.

Τον Μάιο του 2009 το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε να ακυρωθούν προσωρινά οι άδειες λειτουργίας της εταιρείας που είχαν εκδοθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ και την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, ύστερα από καταγγελίες πολιτών για ρυπογόνο δραστηριότητα στην περιοχή όπου λειτουργεί το ιχθυοτροφείο.

Στην απόφαση του ΣτΕ καταλυτικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι η εταιρεία δεν λειτουργούσε σε χωροθετημένη περιοχή, αν και οι ληφθείσες άδειες ανέφεραν πως η συγκεκριμένη περιοχή είναι κατάλληλη για ιχθυοτροφικές δραστηριότητες.